در گذشته، از داده های GPR برای پیش بینی خرابی ناشی از خوردگی میلگرد بستر گالوانیزه استفاده می شد. روش‌های تجربی شامل GPR برای تشخیص وجود خوردگی میلگرد نیز گزارش شده‌اند.
که در آن یک آزمایش خوردگی تسریع‌شده بر روی میلگرد تعبیه‌شده در بتن در یک محیط آزمایشگاهی انجام شد. پاسخ امواج GPR در سه سطح مختلف خوردگی، آلودگی NaCl بتن، غیر فعال شدن میلگرد و شروع خوردگی میلگرد مورد بررسی قرار گرفت.
مطالعه دیگری در مورد خوردگی تسریع شده انجام شد که در آن دامنه پیک به اوج موج مستقیم (DW) و موج بازتابیده (RW) به عنوان پارامترهای GPR در نظر گرفته شد.
این مطالعات موجود در مورد استفاده از GPR برای بررسی خوردگی میلگرد به تشخیص یا ارزیابی کیفی خوردگی پرداخته است. یک رویکرد کمی غیر مخرب برای تخمین خوردگی میلگرد در بتن موجود، به ویژه در تحقیقات پزشکی قانونی بسیار مفید خواهد بود.
این امکان تعیین میزان خوردگی میلگرد در سازه های بتنی موجود را فراهم می کند و در نتیجه تاثیر کاهش اندازه میلگرد را بر مقاومت، شکل پذیری و قابلیت سرویس دهی اعضا تخمین می زند.
در صورت نیاز و امکان پذیر می توان نسبت به بازسازی و مقاوم سازی سازه های فرسوده اقدام کرد. GPR می تواند به طور غیرمخرب سازه های بتنی موجود، به ویژه سطوح کشیده صاف را با سرعت بسیار سریع اسکن کند.
جفت کردن این روش اسکن سریع با روش کمی تشخیص خوردگی میلگرد، تلاشی نوآورانه و سود قابل توجه برای طرف های مختلف مرتبط خواهد بود.
تحقیقات موجود در مورد پایش خوردگی با GPR به تأثیر تغییر خواص الکترومغناطیسی بتن در سطوح مختلف خوردگی پرداخته نشده است.
تغییر این است که خاصیت بتن در سطوح مختلف خوردگی نتیجه تغییر گذردهی و رسانایی بتن به دلیل وجود عوامل خوردگی و محصولات خوردگی در ریزساختار بتن اطراف میلگرد است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.