قبل از پختن عدس برای سنگ کلیه آنها را با آب فراوان بشویید، شناورها و در صورت لزوم سنگها را جدا کنید. معمولاً قبل از پختن آنها را خیس نمیکنند، مگر بلوندها، سفتتر و با پوست ضخیمتر که دو ساعت در آب ولرم خیسانده شوند.
زمان پخت با توجه به تنوع، مبدا و ارائه (پوسته یا بدون پوست) متفاوت است. این از چند دقیقه برای عدس مرجانی تا 40 یا 45 دقیقه برای دیگران متغیر است. برای جلوگیری از سفت شدن آنها فقط باید در پایان پخت نمک اضافه کرد.
از آن سوپ، کیک یا پوره درست می شود. برای یک سوپ خوشمزه، پوره عدس را با آب صدف و خامه تازه اضافه کنید. آنها همچنین در سالاد، با موسیر و در صورت تمایل چند تکه بیکن تهیه می شوند.
اگر عدس ها را در حالی که هنوز گرم یا ولرم هستند، وینگرت را اضافه کنید با خردل، به خوبی به آن ها می آید سالاد بهتر می شود.
آنها می توانند در فر با یک تکه گوشت گوشت گوساله یا گوشت خوک، سوسیس، ژامبون سفید یا دودی یا با ماهی بپزند. به گفته علاقه مندان، عدس سبز به خصوص با گوشت سازگار است، در حالی که قرمز برای ماهی مناسب تر است.
چندین دستور پخت سنتی فرانسوی آنها را با پرندگان شکار مانند اردک یا کبک آماده می کنند. اگر آنها را با برنج در یک خورش سبزیجات ترکیب کنید، زیرا همه انواع آن در حوضه مدیترانه وجود دارد.
یک غذای گیاهی بسیار مغذی دریافت خواهید کرد. برای هماهنگی، چاشنی هایی مانند لیمو، زردچوبه یا زعفران را جرأت می کنیم. در آمریکای شمالی، برای پختن پای چوپان گیاهی، گوشت چرخ کرده سنتی با عدس جایگزین می شود.
یک لایه پوره عدس در ته ظرف، یک لایه دانه ذرت، سپس یک لایه پوره سیب زمینی. بپزید و سی دقیقه بجوشانید. در هند، عدس، به نام دال، از برنج به عنوان غذای اصلی بسیار پیروی می کند.