از دیرباز در سراسر جهان سرکه عمده به عنوان چاشنی اصلی در تهیه و پخت برخی غذاها استفاده می شده است، زیرا طعم تند آن آن را بسیار مفید و همه کاره کرده است.
مقدار قابل توجهی از سرکه برای مصارف خانگی به بازار عرضه می شود. در انگلستان و ایالات متحده، سرکه سفره بیشترین استفاده را سرکه سیب است.
در حالی که در ایرلند سرکه مالت و در کشورهای انگور مانند ایتالیا، فرانسه و اسپانیا، سرکه است. در خاور دور، علاوه بر سرکه برنج سنتی، سرکه مصنوعی نیز بسیار رایج است.
سرکه به سبزیجات و محصولات گوشتی طعم می بخشد. یکی از مواد تشکیل دهنده سس سالاد، سس ها مانند تاباسکو و فرآورده های گوجه فرنگی مانند سس کچاپ، خردل و آسپیک است.
مخلوط با روغن و نمک، وینیگرت کلاسیک را می سازد و می توان از آن به عنوان چاشنی سالاد و به عنوان سس برای سبزیجات سرد، پخته، گوشت و ماهی استفاده کرد.
برای استفاده از چاشنی، سرکه را می توان با گیاهان و ادویه هایی مانند ترخون، ریحان، سیر، موسیر و سنجد معطر کرد. هنگامی که استیفیکاسیون کامل شد، آنها در سرکه غوطه ور می شوند.
عطر و طعم ترش و شیرینی که سرکه بالزامیک به غذاهایی که به آن اضافه شده است می بخشد، مشخصاً خاص است.
برای انواع غذاها مانند سس، سالاد سبز و گوشت مناسب است و با پاشیدن روی توت فرنگی، هلو یا خربزه طعم و عطر مطبوعی به آن می بخشد.
در نهایت، سرکه به دلیل دارا بودن اسید استیک و pH پایین، به عنوان نگهدارنده هم برای مصارف خانگی و هم در صنایع غذایی استفاده می شود.
در واقع از آن برای نگهداری یا ترشی کردن طیف گسترده ای از غذاها مانند سبزیجات، گوشت، محصولات ماهی و میوه های ادویه دار استفاده می شود.
