حبوبات غلات یا حبوبات، از جمله عدس سبز ریز در سال‌های اخیر محبوبیت فزاینده‌ای در میان مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان غذا به دست آورده‌اند.
این روند توسط مصرف کنندگانی که پروتئین های گیاهی و منابع غذایی سازگار با محیط زیست را انتخاب می کنند، هدایت شده است. تولید جهانی عدس از سال 2001 بیش از دو برابر شده است، که نشان دهنده اهمیت تجاری این حبوبات متراکم از مواد مغذی است.
طبق داده های مواد مغذی وزارت کشاورزی آمریکا (2022)، عدس حاوی 24.6 درصد پروتئین، 63.4 درصد کربوهیدرات، 2.7 درصد خاکستر و 1.1 درصد چربی کل است.
مقدار زیاد فیبر رژیمی، نشاسته و پتاسیم دیر هضم و سدیم کم در عدس به خوبی با انتخاب مصرف کنندگان برای غذاهای سالم همخوانی دارد.
مطالعات بسیاری در مورد فواید مصرف عدس برای سلامتی، به ویژه در کاهش بیماری های مختلف مانند فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی، دیابت شیرین و سرطان، گزارش داده اند.
پروتئین نسبتاً بالاتر و محتوای کربوهیدرات کمتر عدس در مقایسه با غلات می تواند به گسترش استفاده از عدس و مواد مبتنی بر عدس برای تولید محصولات جدید کمک کند.
همراه با فیبر غذایی بالا، نشاسته مقاوم و محتوای پلی فنولی فعال زیستی، مزایای تغذیه ای نشان داده شده می تواند تقاضای روزافزون برای پروتئین های گیاهی را فراتر از مصرف سنتی عدس در کشورهای در حال توسعه پر کند.
این مقاله به بررسی ترکیب و مشخصات مواد مغذی عدس خام و فرآوری شده، تأثیر روش‌های مختلف فرآوری بر ترکیب و مشخصات مواد مغذی و فواید عدس برای سلامتی می‌پردازد.
عدس به عنوان یک محصول عمده حبوبات در دو دهه اخیر ظاهر شده است، زیرا تولید جهانی از سال 2000 تا 93 درصد افزایش یافته است و از 3.39 به 6.54 میلیون تن رسیده است.
